Son Bir, İki, Üç...

İlk blog ilk yazı. 

İlk kelimeler. 

Saçmalamasak iyidir. 

Neden heyecanlandım onu anlayamadım. Önemli biriymiş gibi :)
Buraya günlük defterine yapılan muamelesi yapmayı düşünüyorum. Ama günlük yaşamdan çok ruhsal bozukluklar, yıkıntılar veya döküntüler ile buraları kirleteceğim. Bakalım sonumuz ne olacak. Şimdilik pek anlamıyorum. Kendimi sanki şehirden uzaklaşıp tenha bir kasabaya gelmiş gibi hissediyorum. Nasıl birşey olduğunu sormayın şu anda ben bile kendim ile çelişiyorum. Başımda ablam saçma sapan sorularına yanıt verirken kulağımda cem karaca unut beni diye bağırırken burada birşeyler yazmak ne kadar zor biliyor musun? kafayı toparmalamak... Normalde normal çalışmayan bu kafasız kafam şu an durmuş durumda. Saçmaladığımın farkındayım ama durmayada niyetim yok. Eğer durursam Blog işi güme gidecek. Başlamadan bitecek yani. Şimdilik bu kadar yeter galiba. Neyse by. . .